How to Hide the Emperor's Child - 43. Bölüm (Türkçe Novel)

Suçlanan hizmetçi şaşkına dönmüştü. “A-anlamadım.”

Astelle hizmetçiye doğru yürüdü. Hizmetçi sakinmiş gibi davrandı ama

gözlerinde gergin bir ifade vardı. Hizmetçiye bakan Astelle herkesin

duyabileceği net bir sesle sordu. “Eteğinin arkasını gösterebilir misin?”

“Eteğimin arkasını mı?”

Sarayda çalışan hizmetçiler, uçları hafifçe yere sürten etekler giyerlerdi.

Hizmetçi endişeli bir ifadeyle arkasını döndü ve eteğini yukarı doğru

sıvadı. Altına giydiği beyaz iç etek ortaya çıktı. Eteğin uçları çok temizdi.

“Giysilerini değiştirmişsin.”

Hizmetçinin etek uçları etrafta koşuşturmaktan bu zamana kadar çoktan

kirlenmiş olmalıydı. Bu temiz etek yakın zamanda değiştirilmiş olduğunu

gösteriyordu.

Hizmetçilerin giydiği bütün kıyafetler saray tarafından veriliyordu.

Herkese ihtiyacı kadar kıyafet verilirdi bu nedenle kimsenin fazladan bir

tane daha eteği olma ihtimali pek yoktu. Kıyafetler özellikle kirli olmadığı

sürece sabahtan akşama kadar değiştirilmezdi.

Astelle, Kaizen’e döndü.

“Majesteler, Theor, sözü geçen hizmetçi onu yakalamaya çalışırken

Blin’in onun kolunu ısırdığını söylemişti.”

“H-hayır. Kıyafetlerimi değiştirmedim.”

Kızıl saçlı hizmetçi geç de olsa aklını başına topladı ve itiraz etti.

Astelle başını eğdi. “Değiştirmediysen bu etek neden bu kadar temiz?”

“Şe-şey…” Hizmetçinin yüzü solgunlaştı. Neden kıyafetlerini

değiştirdiğine dair bir sebep söyleyemedi.

Astelle’in sözlerini duyan Kaizen emir verdi “Gidip bu hizmetçinin odasını

kontrol edin. Yırtık kolu olan ya da eksik bir giysi var mı bakın.”

“Yanılmışım… Yanılmışım, Majesteleri…”

Kızıl saçlı hizmetçi durumdan kurtulamayacağını anlamıştı. Dizlerinin

üstüne çöküp imparatordan af dilemeye başladı. “B-bunu çömleği

kırdığım için, hatamı gizlemek için yaptım…”

“Marki’nin varisini kaçırmaya nasıl cüret edersin?! İmparatorun davetlisi

olduğunu bile bile suçu ona mı atmaya çalıştın?!” Sonra Kaizen askerlere

emir verdi. “Hapse atın.”

Askerler ağlayan hizmetçiyi sürükleyerek götürdüler.

Astelle kendi hizmetçisini çağırdı ve “Theor’u ek binaya götür ve ben

dönene kadar Marki’nin yanından ayrılmadığından emin ol.” dedi.

“Evet Leydi Astelle.”

“Theor, her şey yolunda bu yüzden lütfen ek binaya geri dön. Birazdan

ben de geleceğim.” Astelle, Theor’u rahatlattı ve onu gönderdi.

Astelle ve Kaizen bahçede kalan son iki kişiydi.

“Astelle.”

Kaizen, Astelle’e tek kelime etmeden bakıyordu. Astelle’in yüzünde hiçbir

ifade yoktu. Taş bir heykel gibi sadece havaya bakıyordu.

Kaizen endişeli ve gergindi. İlk günden beri kalbi Astelle yüzünden

dalgalanıyordu.

Astelle yavaşça Kaizen’e döndü. “Theor’u kurtardığınızı duydum.

Teşekkür ederim Majesteleri.”

Astelle hala nazik ve kibardı ama hiçbir duygu göstermiyordu.

Astelle öfkeyle kaynayan kalbini bastırdı ve Kaizen’e teşekkür etti.

‘Eğer Kaizen gelmeseydi…’

Theor büyük ihtimalle o hizmetçi tarafından kaçırılmış olacaktı. Ya da

Theor çömleği kırmakla suçlanırken onun masumiyetini kanıtlayacak biri

olmayacaktı. Küçük bir çocuğun sözüne kimse inanmazdı.

‘Kaizen’in oradan geçiyor olması büyük şans…’

Başka biri olsaydı işler bu kadar kolay çözülmezdi. Astelle içtenlikle

teşekkür etti.

Kaizen, Astelle’e karmaşık bir bakış attı. “Endişelenme. Hizmetçileri

sorgulamaya devam edeceğim. Bu işin derinine ineceğim”

“Teşekkürler Majesteleri.” Astelle dizlerini kırdı ve kafasını eğdi. “Theor

oldukça korkmuş olmalı. Gidip onunla ilgilenmeliyim.”

Kaizen, Astelle tekrar doğrulana kadar cevap vermedi.

“O zaman ben ek binaya dönüyorum.”

Astelle onu selamladı ve arkasını döndü.

***

Ek binada gergin bir atmosfer vardı. Astelle olan biteni büyükbabasına

anlattıktan sonra Theor’un odasına girdi. Theor yatakta Blin’e sarılmış

şekilde yüzüstü yatıyordu.

Astelle yatağın köşesine oturdu ve Theor’un sırtını sıvazladı.

“Theor, korktun mu?”

“Hıhı… Ama şimdi iyiyim. Blin kaçmama yardım etti.”

Astelle, Theor’un yanında yatan Blin’i de sıvazladı. “Teşekkürler Blin.”

Blin Astelle’in elini yaladı.

Theor Astelle’e doğru döndü. “Tabii ya! Majesteleri de beni kurtardı.”

“Öyle mi?...”

“Evet! Majestelerini seviyorum!”

“…”

Oğlanın masum gülümsemesi Astelle’in kalbini kırdı. Theor’un alnını

öpüp doğruldu.

“Yıkanıp akşam yemeğimizi yiyelim. Yemek istediğin bir şey varsa bana

söyle. Bugün ne istersen yiyebilirsin. Buranın şefine senin için yapmasını

söyleyeceğim.”

“Gerçekten mi?”

“Hı-hım.” Astelle başını salladı. Theor’un hala şoku atlatamamış

olacağını düşünüyordu bu yüzden yemeğinin odasına getirilmesini

söylemeyi planladı.

-tak tak

Odanın kapısı tıklatıldıktan sonra açıldı. Majestelerinin görevlilerinden

biri içeri girdi.

“Leydi Astelle, Majesteleri bir hediye gönderdi.”

“… hediye?”

“Hediye mi?” Theor ‘hediye’ kelimesini duyunca ayağa kalktı.

Hizmetçi arkasını döndüğünde, hediye kutuları taşıyan hizmetçiler odaya

girdi.

“Majesteleri bunları Genç Efendi’ye vermemizi söyledi.”

Kutuların içinde çeşitli oyuncaklar vardı. Gerçekçi bir görünüme sahip

pamuktan yapılmış bebek evleri ve oyma ahşaptan yapılmış arabalar

vardı.

Başka bir kutuda ise baktığınızda bile sizi tatlıya doymuş hissettiren

atıştırmalıklar vardı. Çeşitli şekerler ve kurabiyelerle dolu cam bir

kavanoz vardı. Tatlı karamel çubukları ve renkli turşular…

“Vay canına…” Theor, birbiri ardına çıkan oyuncak ve şeker yığınına

bakarak ağzını açtı.

‘Theor’u teselli etmeye mi çalışıyor?’

Hiç Kaizen’lik olmayan ince bir hareketti bu. Ama işe yaramıştı. Theor

beklenmedik hediyelerden dolayı çok mutlu olmuştu. Oyuncaklara

meraklı gözlerle baktı.

“Theor, Majestelerine teşekkür etmelisin.”

“Majesteleri, teşekkür ederim.”

Astelle görevliye dönüp “Uğraşlarınız için teşekkür ederiz. Majestelerine

de teşekkürlerimizi iletin lütfen.” Dedi.

Görevliler gittikten sonra Theor cam kavanozdaki açık mavi

şekerlemelere baktı ve Astelle’e “Bunu akşam yemeğinden önce yiyebilir

miyim?” diye sordu.

Evde, dengesiz beslenmekten kaçınmak için yemeklerden önce

atıştırmalık yemesine izin verilmiyordu. Theor hevesli gözlerle Astelle’e

baktı. Eh, tek seferlikten bir şey olmazdı.

“Pekâlâ. Sadece bir tane yiyebilirsin. Gerisini akşam yemeğinden sonra

yiyelim.”

Daha sonra Astelle hizmetçileri çağırmak için dışarı çıktı.

“Leydi Astelle.”

Koridora çıkar çıkmaz endişeli gözlerle onu arayan Hannah ile karşılaştı.

“Bugün olanlar hakkında…”

“Muhtemelen oydu.”

Kimse Theor’un imparatorun oğlu olduğunu bilmiyordu. Şu anda Theor,

artık bir şanı, şöhreti ve etkisi olmayan bir ailenin varisiydi yalnızca.

Savunmasız bir çocuğa zarar vermek isteyecek tek kişi, Astelle’e karşı

kin besleyen Markiz’den başkası olamazdı.

‘Theor’u suçlamaya çalışacak kadar ileri gidiyorsun ha…’

Astelle her şeye katlanabilirdi ama bununla tek başına başa çıkamazdı.

Theor’un etrafında böyle birinin olmasına göz yumamazdı.

“Ne yapacaksınız?”

“Bir şekilde onu buradan göndereceğim.” Astelle karanlık koridorda

yürürken Hannah’ya döndü. “Hannah, bana yardım etmelisin.”

***

“Nereden geliyorsun?” Kapıları koruyan şövalyelerden biri hizmetçiye

sordu.

“Leydi Astelle’in emriyle kasabadaki dükkândan dönüyorum.” Hizmetçi

gözleriyle yanındaki hizmetçiyi işaret etti. Sade bir elbisenin üstüne bir

palto giymiş Hannah, sepetini açtı ve içindekini şövalyeye gösterdi.

“Leydi Astelle kasabadan yeni bir oyuncak ayı almamı istedi.” Sepetin

içinde bir avuç büyüklüğünde üç küçük oyuncak ayı vardı.

« Önceki Bölüm Sonraki Bölüm »