MEŞE AĞACININ ALTINDA 2. KİTAP - 131. Bölüm (UNDER THE OAK TREE)

Yaklaşık 2 kvet (60 cm) uzunluğunda görünen keskin görünümlü kısa bir kılıçtı. Riftan bıçağı deri kılıfından çıkarıp dikkatlice baktı ve sonra sapı ona uzattı.

"Bunu dene.”

“Ben mi?”

Max, kabzayı temkinli bir elle tutarken şaşkın gözlerle onu izledi. Bıçağın uzunluğu Riftan'ın kullandığından çok daha kısa olmasına rağmen o kadar ağırdı ki tek elle tutmak zordu.

Diğer eliyle kılıcı hızla kaldırdı. Olay yerine bakan Riftan hafifçe içini çekti ve kılıcı tekrar eline aldı.

“İki elli tutulan bir kılıç olarak kullanabilmen için kabzanın uzunluğunu artırmak daha iyi olur.”

"B-bu benim kılıcım mı?"

"Başka ne olabilir?" Riftan keskin bir şekilde içini çekti ve parlak mavi bıçağı kınına geri soktu. Ve bu sefer küçük bir kutudan iki deri eldiven çıkardı. “Bunlar senin için yapıldı. Onları da dene.”

Max dalgın dalgın gözlerini kırptı, onları aldı ve ellerine geçirdi. Pürüzsüz tabaklanmış deri yüzey, ellerini mükemmel bir şekilde sardı. Max yumruklarını sıkıp açtı, şaşırtıcı derecede esnek ve yumuşak derinin dokusunun tadını çıkardı. O anda Riftan siyah göğüs zırhını kaldırıp göğsüne yerleştirdi.

“Arkanı dön.”

Max itaatkar bir şekilde döndü. Kemerini gambesonunun üzerinden iyice sıktı, zırhını ustaca göğsüne tam olarak yapışacak şekilde ayarladı, sonra onu döndürdü ve sordu.

"Çok sıkı değil, değil mi?"

"H-hiç de değil.”

Göğüs zırhı, sanki vücuduna özel yapılmış gibi ona mükemmel bir şekilde oturmakla kalmıyor, aynı zamanda inanılmaz derecede hafifti. Max titreyen gözlerle ona baktı. Korunması için bir silah ve zırh hazırladığına inanamıyordu. Tamamen hevesli bir ses tonuyla konuştu.

“Gerçekten rahat. Nasıl bu kadar hafif olabilir?”

“Cockatrice (horoz başlı yılan benzeri bir canavar) derisinden yapılmış bir zırh. Hafiftir, yüksek seviyeli saldırı olmadıkça delinmez.”

Max zırha şaşkınlıkla baktı. Cockatrice, bir basilisk kadar nadir bulunan yüksek rütbeli bir canavardı. Malzemenin pahalı olmasının yanı sıra, onu işleyecek becerilere sahip çok sayıda usta da yoktu, bu yüzden böyle kaliteli bir ürün elde etmek için çok para ödemek zorunda kalmış olmalıydı. Sertçe yutkundu.

"B-ben sadece bir büyücüyüm... Bu kadar pahalı bir zırha ihtiyacım var mı?"

"Tam da buna ihtiyacın var." Soğuk bir nefes verdi ve ona sert bir bakış attı. “Şu andan itibaren, ne zaman vaktimiz olursa, şövalyeler ve ben sana kılıç kullanmayı öğreteceğiz. Aslında, büyücüler nadiren bir savaşa girerler, ama... senin durumunda, ihtiyacın olursa diye temel kılıç ustalığını öğrenmen daha iyi olur.”

Max, kendini asla pervasızca tehlikeye atmayacağını söyleyerek ona karşı çıkmak istedi ama ağzını kapalı tuttu. Sonunda onu bir keşif gezisine çıkarmaya hazırken boşuna bir tartışma başlatmak istemedi. Hevesli bir şövalye çırağı gibi hararetle bağırdı.

“Kabul ediyorum! Öğrenmek için elimden geleni yapacağım!”

Riftan, gözlerinde karmaşık bir parıltıyla onu izledi, içini çekti ve arkasını döndü. Bu sefer kutudan lacivert bir pelerin çıkardı ve hasar olup olmadığını dikkatlice inceledi.

"Hareket ettiğimizde ya da bir savaş çıktığında her zaman Ruth'un yanında olmalısın. Sana Remdragon Şövalyeleri’ne ait bir büyücü olarak uyman gereken bazı kuralları öğretecek.”

"B-ben... şövalyelere mi aitim?"

“Evet.” Pelerini omuzlarına doladı ve bir açıklama yapıyormuş gibi konuştu. “Şu andan itibaren, Remdragon Şövalyeleri’nin bir büyücüsüsün. O halde bundan böyle, Dünya Kulesi'nin gereksiz parçalarının emirlerine öncelik vermek yerine, komutanın olarak benim emirlerime öncelik ver.”

Max'in gözleri büyüdü. Riftan, kapşonunu kafasına geçirip odadan ayrıldı. Ne olduğunu anlamadan peşinden yürürken aniden farkına vardı. Büyücülerin kendi kuralları vardı. Remdragon Şövalyelerinin büyücüsü olmak için çeşitli prosedürlerden geçmesi gerekiyordu. Titreyen bir sesle cevap verdi.

“R-Riftan, buna o kadar kolay karar verilmediğini çok iyi biliyorsun. Remdragon Şövalyesi büyücüsü olmak için önce Dünya Kulesi'ne resmi bir başvuruda bulunmalı ve sunmalıyım. Ve bazı değerlendirmelerden sonra...”

"Gerekli tüm işlemleri yaptın." diye sözünü kesti biraz soğuk bir şekilde. “Ruth Serbel'in neden o ısrarcı büyücü için haberci olarak hizmet ettiğini düşünüyorsun? Sırf aralarında kan bağı olduğu için Calto Serbel'in talimatlarını sessizce izleyeceğini mi düşünüyorsun?”

Dudaklarında soğuk bir gülümseme oluştu.

“Ruth Serbel, Remdragon Şövalyelerine ait bir büyücüdür. Bu, işinin karşılıksız yapılmaması gerektiği, yaptığı her şeyin ödenmesi gerektiği anlamına gelir.”

"Beni Anatol’a göndermesi karşılığında… Calto ile iş birliği yaptığınızı mı söylüyorsun?" diye sordu şaşkınlıkla.

Urd büyücüleri, Nornui büyücüsü olmasının nedenini çok iyi biliyorlardı. Doğru prosedürü izlerse, elbette güvenli bir şekilde eve gidebileceğini düşünüyordu. Perde arkasında pazarlık yapıldığını öğrenince, güçlü bir ihanet duygusu hissetti. Yüzünden sert ifadeyle, soğuk bir şekilde tersledi.

“Bunu yapmasaydın bile Anatol’a dönerdim. Dünya Kulesi, büyücülerin özerkliğini garanti eder. Bay Calto’nun, konumumla ilgili pazarlık yapmayı hakkı yok.”

"Genellikle öyle olurdu, ama Anatol'de Ruth Serbel var. Büyücüler arasında ona kara koyun muamelesi yapıldığını unuttun mu?” dedi Riftan soğuk bir sesle. “Sen Dünya Kulesi'nin büyücüsüsün. Kabul etmek istemesem bile bu çoktan oldu. Ve Nornui'nin büyücüleri seni istedikleri kadar Dünya Kulesi'nde tutabilirler. Bu riski almak istemedim.”

Ona ne cevap vereceğini bilemedi, bu yüzden ağzını kapalı tuttu. Riftan temiz karla kaplı boş arsaya girdi ve içini çekerek ekledi.

“Ama Ruth'un Dünya Kulesi'nin bir çalışanı gibi davranmasının tek nedeni bu değildi. Kutsal Şövalyelerin gözetiminden bağımsız olarak, Papa ile şahsen müzakere edebilmesi karşılığında kara büyücülerin kayıtlarını araştırmayı kabul etti. Sen olmasaydın bile, Calto Serbel ile işbirliği yapardım.”

Meraklı bir ifadeyle ona baktı.

"Ruth'un Papa ile ne görüştüğünü öğrendin mi?"

“Bana tam olarak bir şey söyleyemeyeceğini söyledi. Belki de sapkınlık veya başka bir şey için bazı standartları değiştiren bir fermanın yayınlanmasını istiyordur. Büyük Sığınak, Dünya Kulesi'nin taleplerini karşılarsa, bu yeterli olacaktır.”

Max derin düşüncelere dalmıştı. Eğer yeni papa büyü lehine bir bildirim yayınlasaydı, büyücülerin faaliyetlerinin kapsamı şimdi olduğundan daha geniş olurdu. Papa ile müzakereler hakkında daha fazla bilgi edinmek için daha sonra Ruth veya Calto'yu sıkıştırmaya karar verdi. Belki Ruth'tan yüksek seviyeli bir büyü öğrenebilirdi.

Ona beklenti ile canlanan gözlerle baktı. Beyazımsı kar taneleri kadifemsi saçlarına yapışmıştı. Yavaşça onları sildi ve dikkatlice konuşmaya başladı.

"Gerçekten... Remdragon Şövalyeleri'nin büyücüsü olmamı istiyor musun?"

"Dürüst bir cevap ister misin?" diye sordu Riftan, ona kopkoyu gözlerle bakarak. 

Onun gölgeli yüzünü gördüğünde, duyguları kum gibi çekildi. Max bir an tereddüt ettikten sonra yavaşça başını salladı. Riftan gümüş boş arsaya bakmak için başını çevirdi ve acı bir iç çekti.

"Sana her zaman her şeyin en iyisini vermek istedim. Kılıç ve zırh değil, çok güzel kıyafetler ve mücevherler vermek ve savaşın dehşetinden habersiz, güvenli ve huzurlu bir yaşam sürmeni sağlamak istedi. Şimdi bile bu hislerim değişmedi.”

“Ben, ben…”

"Ama sen büyücü olmayı seçtin." diye sözünü kesti Riftan, dudaklarında acı bir gülümsemeyle. “Ayrıca, hayatını istediğin gibi yaşama hakkına sahipsin.”

Max boğazında bir yumru oluştuğunu hissetti. Ona bakan siyah gözlerinde, hüzün ve şefkatin karıştığı sıcak bir ışıltı vardı. İçinde dalgalanan duygularına daha fazla dayanamadı ve kendini kollarına attı. Sesi korkunç bir şekilde çatlıyordu.

"İs-istediğim şey, Riftan Calypse ile yaşamak. Sonsuza kadar yanında olacağım.”

Riftan kollarını beline doladı ve yüzünü omuzlarından sarkan saçlarına gömdü. Sonra soğuktan donmuş ensesine sıcak bir nefes vererek fısıldadı.

“Evet. Hadi bunu yapalım.”

*****

Riftan onu Remdragon Şövalyeleri’nin buluşma yerine götürdü. Daha sonra çorak araziye dağılmış şövalyeleri toplayıp, Maximilian Calypse'in Anatol'un büyücüsü olduğunu duyurdu.

Şövalyeler onu coşkulu alkışlarla karşılayınca, Max, bu ezici coşkudan dolayı başının döndüğünü hissetti. 

Birkaç gün içinde başka bir korkunç savaşa girmek için uzun bir yol kat etmek zorunda olduğu gerçeği onun gurur ve tatmin duygusunu mahvetmeye yetmedi.

‘Sonunda Maximilian Calypse, Remdragon Şövalyeleri’nin bir üyesi oldu. Bir gecede bir kvet (30 cm) uzamış gibi hissediyorum.’

Ancak zafer duygusu uzun sürmedi. Geniş silah salonunda kendisine bakan Uslin Rikaido'nun bakımlı yüzünü görebiliyordu. Boğucu bir nefes verdi.

“Hiç şüphesiz, leydimin kaslarını hareket ettiren sinirleriyle ilgili bir sorunu olmalı.”

SONRAKİ BÖLÜM