How to Get My Husband on My Side - 54.Bölüm (Türkçe Novel)

Onu bir süredir görmemiştim. Ne zaman ortaya çıktı?

Izek yüzünde ki hoşnutsuz bir ifadeyle babasına yaklaştı. Boyları neredeyse aynıydı.

Bana sırtını döndüğü için Izek'in ifadesini göremedim. Ama ortamın iyi olmadığını anlamak zor değildi. Babası onunla karşılaştığından beri hep üzgün görünüyordu.

Izek ise annesi öldüğünden beri…

(Andy) "Leydim"

Hızla Andymion'un ikram ettiği kadehi aldım. Köpüklü pembe içecek canlandırıcı görünüyordu.

(R)"Teşekkürler."

(I)“Söyleyeceklerimden ona bahsetmeyin. Ama Leydim dansınız iyiydi. Hayır, harikaydı!!! Lord Izek'in dans etmesine ne kadar şaşırsam da gecenin yıldızı sizdiniz. Bir an bile gözlerimi sizden ayıramadım."

(R)"Beni utandırıyorsun. Pek bir şey yapmadım. Abartılı olabileceğinden endişelendim.”

(Andy) "Hiç de bile. Lordum da tamamen büyülenmiş görünüyordu. Dürüst olmak gerekirse, öpüşeceğinizi düşünmüştüm.''

Ne kadar dikkatli bakarsam bakayım, Izek tarafından fena halde dövüldüğü için kafasında bazı vidaların eksik olduğu açıktı.

Izek'in nasıl olduğunu bilmemesine imkan yoktu. Öpücükler seni donarak öldürmez!

Ben bile böyle cesur bir hareket yapmamıştım! Geçen gün onu yanağından öpmem dışında.

(R) "Ahaha, öyle mi görünüyordu?"

(Andy) "Eminim sadece ben değil herkes böyle düşünüyor."

Gözlerinde garip bir bakış olduğunu kabul ediyordum.

Ama öyle değildi!

Bir süre müzik ve dansla büyülense bile bunu yapacak bir tip değildi.

(Galar) "Çilek?"

Elimdeki bardağı neredeyse düşürüyordum. Zeminin aniden titremesine şaşmamalı.

(R)"Oh hayır. Greyfurt gibi görünüyor.”

Adının Galar olduğunu söylemişti dimi? Her neyse, Andymion'un kardeşi her zamanki gibi benim cevabımla ayaklandı.

Neden hep o…….

Andymion benim şaşkın bakışımı görünce başını kaşıyarak derin bir iç çekti.

(Galar) "Görünüşe göre zekası gittikçe kötüleşiyor."

(R) "Eh, iyi bir kardeşe benziyor."

(Galar) "Hiç de bile. Lord Izek gibi birinin kardeşim olmasını tercih ederim.”

Garip bir zevki vardı. Kardeşin türünün tek örneği ama sen de çok eşsizsin.

Lord Galar, Andymion gibi o gün Don Ormanı'nda sırrımı öğrenenlerden biriydi.

Sör Ivan ve diğerleri endişeli ya da rahatlayamayacak kadar tereddütlü değildi.

Cadı olsam bile görmezden gelecek kadar kendileriyle gurur mu duyuyorlar? Ya da bana güven vermeye çalışıyorlardı. Daha sonra gizli işlerinde onlara yardım etmem için beni ikna etmeye çalışacaklardı.…?

Eğer böyle olursa ne yaparım?

Ya onlara saldıran canavarları geri göndermemi istemezlerse, canavarları ortadan kaldırmak için benimle işbirliği yapmaya çalışırlarsa? Ya da beni yem olarak kullanıp Buz Ejderhasını ve Popo'yu yakalamaya mı çalışırlarsa?

Hayatımı yaşamaktan başka bir şey istemeyen bir insanım.

Yine de ne zaman ailem aklıma gelse kendimi hasta hissediyorum.

İşin garibi, böyle bir an geldiğinde ne yapacağımdan çok, reddettiğimde Izek'in nasıl tepki vereceğini merak ediyorum.

Bana yapmamı söylediği şeyi yapmazsam...

(Andy) "Vay canına, çok lezzetli görünüyor."

Ne?

Andymion'un baktığı yola boş gözlerle baktım. Şaşırdım.

O da ne? Puding mi? Bu dev bir puding değil mi?

Hizmetçiler onu parlak büfe masasının ortasına taşıyorlardı.

Dekoratif bir kasede, bugünlerde bana çok tanıdık gelen dev bir çikolatalı puding vardı.

Puding pudingti. Ama bu üç katlı bir pasta kadar büyüktü!

(Andy) "Gidip tadına bakmalıyız... ugh!"

(Ivan) "Gevezeliği kes. Leydimizi neden rahatsız ediyorsun?

Ellenia ile dans ettikten sonra ortaya çıkan Sör Ivan, şimşek hızıyla Andymion'un kulağını tuttu ve sertçe çekti.

Bunu görmek bana acı verdi. 

Onunla uğraşmayı bırak!

(Andy) "Ha, ama Lord Izek'in stajyeri olarak pudingi Leydim'e getirmek zorundayım..."

(Ivan)"Onu kendin yiyecektin, seni yalancı."

(Andy) "Sadece bir ısırık alacağım....Ahh!"

Zavallı Andymion.

Puding çok büyüktü. Hepsini yiyebilecek olsaydı çok hoşuma giderdi.

(Ivan) "Bu arada Leydim, az önce bizi gerçekten şaşırttınız."

(Ellen) "Abimin Ruby'nin ayağına basmaması inanılmazdı. Ama Ruby senin böyle bir yeteneğin olduğunu bilmiyordum. Ben de öğrenmek istiyorum.”

Ah! Ellenia'dan böylesine cömertce bir iltifat aldığıma göre oldukça iyi bir iş çıkarmış olmalıydım. Kocam bunu duymalıydı!

(Ellen )"Bu arada abim yine nereye kayboldu?"

(R) "Orada babasıyla.."

Çok geçmeden karanlık bir aura yayan kayınpederimin olay yerinden kaybolduğunu fark ettim.

Peki Izek neredeydi?

(Ellen) "Babam burada mıydı?"

(R) "Evet, bir süre önce oradaydı..."

Ellenia'nın ifadesi biraz katıydı.

Andymion'un kulağını bırakmış olan Sör Ivan da birdenbire ciddi bir bakış attı.

Onların derdi ne? Bilmediğim bir şey mi var? Yoksa sadece ikisi karşılaştıkları için miydi?

Son toplantıda…

(Ellen) "Anladım. İyi ki karşılaşmışlar. Abim dikkat ediyor olmalı.”

Neye dikkat ediyor?

(R) "B-bir şey mi oldu? Babam biraz kızgın gibiydi..”

(Ellen) "Her şey yolunda. Görünüşe göre sizi dans ederken gördüğü için şaşırmış olmalı.''

Sör Ivan ve Andymion nefeslerini tutmaya çalışıyorlardı ve bir çıngırak duyuldu.

Evet, anlıyorum. Anlaması zor ama anlıyorum görümcecim. Ziyafetten hoşlanmadığını söyleyebilirdim. Ama Izek'in benimle dans ettiğini görünce daha da kötü hissetmiş olmalı.

Oğlu bana ne kadar yaklaşırsa, planını o kadar bozacaktı…. 

Kahretsin, ne acı...

(Frey) “Vay canına, çok sıcak. Herkes çok enerjik."

Freya tam zamanında bir şeyler içmek için yanımıza geldi. Yine çok gergindim. Ancak bu sefer mesele Freya'dan dolayı değil, Freya'ya eşlik eden soluk saçlı paladin yüzündendi.

Sırrımı bilen bir kişi daha.

Bu paladin, sert ve soğuk bir izlenimle tuhaf bir bakış attıktan kısa süre sonra kibarca başını eğdi ve arkasını döndü.

Ah, sebepsiz yere gerginim.

(Camu)''Ivan.''

(Ivan) "Ne var Camu?"

(Camu) "Seninle bir saniye konuşabilir miyiz? Izek nereye gitti?''

Bu sırada Freya, Ellenia'nın ona verdiği içkiyi kabul ederek arkadaşça davranıyordu.

Onu göremiyordum.

(Ellen) "Babamla konuşuyor."

(Frey) "Yine mi? Haa… Bu arada, sizi her gördüğümde uzuyor gibisiniz, Sör Andymion.”

(Andy) "Oh evet. Teşekkürler.…."

Ne?

Aniden yanımızdan ayrılan Andymion, kulağını kaşıyarak garip bir şekilde mırıldanarak selam verdi.

Kendine benzemediği için doğal olarak şaşırdım. Freya da bu tepkiden pek rahatsız olmuşa benzemiyordu.

Hobisi stajyerleri dövmek olan Sör Ivan bile isteksiz görünüyordu.

(Frey) "Sanırım bana karşı hâlâ çekingen. Bu yüzden onu azarlamanıza gerek yok.”

(Ivan) "Leydim, lütfen yanlış anlamayın. O çok utangaç bir adam.''

(Frey) "Aslında o benimle değil kardeşimle kavga etti."

Whoa, bu beklenmedik bir haberdi. 

Andymion ve Lorenzo kavga mı etti?

(R) "Huh, ne demek kavga?"

(Ivan) ''Ah, bilmiyorsunuz. Bir süre önce bir grup kavgası oldu. Benim geldiğimi görünce kavgayı kestiler. Olayı ikisinin başlattığı ve diğerlerinin onları izlerken atmosfere kapıldığı ortaya çıktı. İnanamıyorum...Bugünlerde çocuklar, haa.”

Lord Ivan'ın onları nasıl ayıracağını hayal edebiliyordum.

(R)"Onlar neden...?"

(Ivan) "Eh, sanırım kimin daha iyi olduğunu görmek için yarışıyorlardı. Hepsi çenelerini kapadılar ve konuşmayı reddettiler. Genç Leydi'den bir şey duydunuz mu?"

(R)"Lauren'in hiçbir şey söylediğini sanmıyorum..."

(Camu) "Ah, hadi gidip başka bir yerde konuşalım."

Sabırla ve sessizce bekleyen Lord Camu sinirlendi. Aynı anda başını sallar gibi yapan Freya birden elimi tuttu.

(Frey) “Leydim, hadi bizimle gelin.”

Elimi bırakamaz mısın??!!

O anda ne söyleyeceğimi şaşırdım ama daha da kötüsü Ellenia bile katıldı.

(Ellen) ''Frey haklı. Ruby bu fırsatı değerlendirip yeni insanlarla tanışmalısın. Zaten abimin benden yapmamı istediği de buydu.”

O soğuk kalpli adam arkadaş edinmek için bir ziyafet veremezdi. Ama bunu söyleyemedim. Ellenia ve Freya ile birlikte diğer kadınların toplandığı bir yere götürüldüm.

Ben nasıl bir mahkumum?....

« Önceki Bölüm Sonraki Bölüm »