MEŞE AĞACININ ALTINDA 2. KİTAP - 116. Bölüm (UNDER THE OAK TREE)

Ç.N: Evet arkadaşlar sonunda beklenen bölümler geldi 💃​💃​ 

Yarın 117-118-119-120-121-122. bölümleri aynı anda paylaşacağım. 

Bu bölüm de dahil olmak üzere çeviride yardımcı olan Sabahat arkadaşımıza çok teşekkür ediyorum. Olmasaydın olmazdık beybisii ​😘​😘​ 

Ortalık kızışsın bol bol yorumlarınızı bekliyorum. Keyifli okumalar ❤️​❤️​❤️​

Max parlak renkli elbiselere bakarak kaşlarını çattı. Sidina’nın getirdiği bütün kıyafetler kraliyetteki kişilerin giydiği kıyafetler gibi gösterişliydi.

“Bütün bu kıyafetleri nereden aldın? T-tüm bu lüks eşyaları Sör Aren’dan pervasızca kabul ettiğini söylemeyeceksin, değil mi?”

“Kahretsin, güneyin en zengin hanımı olarak neden bu kadar oyunbozansın!”

Göğüs dekolteli ipek elbiseyi açarken kuru bir şekilde homurdandı ve etrafına bakındı. Max sesini yükseltti.

“Sidina! Sen deli misin? Bu basit bir nezaketin ötesine geçer! Şu anda büyük tapınakta yüzlerce soylu ve kral var. Yabancı bir ülkede, asil bir adamdan böylesi haddini aşan bir hediyeyi kabul ettiğin için karışacağımız skandal hakkında herhangi bir fikrin var mı?”

“Bunun için endişelenmene gerek yok. Bu hediye Sör Aren’dan değil.”

Sidina elinde tuttuğu elbiseyi bıraktı. Başka bir elbise aldı ve gülümsedi. Max’ın gözleri genişledi.

'Eğer Sejour Aren değilse, başka kim bana böylesi abartılı bir nezaket gösterebilir ki? Belki de Riftan göndermiştir?' Gözlerinde beklentiyle yatağın üstündeki giysi yığınına baktı. Ama Sidina’nın ağzından çıkan sözler tamamen beklenmedikti.

“Bu hediye Wedon kralı tarafından gönderildi.”

“Majesteleri mi?”

Max şaşkınlıkla gözlerini kırptı ve devam etti.

“Majesteleri bana bunları neden göndersin ki?”

“Eğer Max bilmiyorsa, ben nasıl bilebilirim?”

Sidina tuhaf tuhaf ona baktı.

“Dün gece Elena’yla birlikte bir ziyafete katıldım. Kral Reuben’in bir hizmetçisi bana yaklaştı ve

Kralın Max’a özür olarak bir hediye vermek istediğini söyledi. Yalnızca sana teslim etmem gerekiyordu. Halka açık herhangi bir etkinliğe katılmadığın için belli ki hediyeyi sana verecek birine teslim etmekten başka çaresi yoktu."

“Özür dilemekten kastı ne?”

Max’ın yüzünde afallamış bir ifade vardı. Sidina omuz silkti.

“Bana herhangi bir detay vermedi. Sadece, Kral’ın bunca zamandır senin için üzgün olduğunu söylememi istediğini söyledi."

“Sana tüm bu hediyeleri gönderecek kadar ne hata yaptı ki?”

Göz kamaştıran kıyafet yığınına hayretle baken Annette, ona bakmak için döndü ve sordu. Max şaşkın bir ifade takındı çünkü hiçbir fikri yoktu.

“Robern kontluğunda Kral Reuben ile sadece birkaç kelime alışverişinde bulundum. Daha sonra, Yedi krallık Konseyi sırasında birkaç kez yüz yüze geldik ama bana asla özel bir ilgi göstermemişti. Bu beklenmedik aşırı hediyenin çok garip olduğunu hissediyorum.”

'Bir ihtimal… Üç yıl önce babamın önünde, düşük yaptığımdan bahsettiği için olabilir mi?'

Pahalı hediyelere düşünceli gözlerle bakarken, tüm kıyafetleri gözlemleyen Sidina’nın sabırsızlığı arttı.

“Ne düşünüyorsun? Her neyse, ziyafete katılmak için kıyafetin yoktu, bu yüzden bu iyi oldu. Haydi, bunu düşünmeyi bırak ve onları dene. Güneş çoktan batmaya başladı. Şimdi hazırlanmazsak geç kalacağız.”

Max derin bir nefes aldı.

“Ziyafete katılmaya niyetim yok…”

“Sinir bozucu sözler söylemeyi bırak!”

Sidina elindeki kıyafetleri attıp ona sinirli bir bakış fırlattı. Max şaşkınlıkla kaskatı kesildi. Ona doğru işaret parmağını kaldırdı ve onu şiddetle azarlamaya başladı.

“Yağmur sezonunda bir anda ortaya çıkan kasvetli sümüklü böcekler gibi ortalarda dolandığını görmekten bıktım! O depresif yüze sahip olduktan sonra iç çekmenin ya da derin bir nefes almanın ne farkı var? Diyelim ki odanda kalıp gün batımını izledin, bu her şeyi daha mı iyi yapacak?”

Max kızardı.

“Ve-ve biliyorsun ki Si-sidina? B-ben…!”

“Sessizce dinle! Şimdi konuşma sırası bende.”

Sidina onun nefes almasına bile izin vermeden, tartışma esnasında diğerlerini köşeye sıkıştırmak için her zaman kullandığı beceriyi gösterdi.

“Nornui'deki aşk romanları kulübünün başkanı olarak görev yaparken mükemmelleştirdiğim tüm bilgilerle ve bir zamparanın kızı olarak yaşadığım deneyimlerle, sana şunu söyleyeceğim, eğer hiçbir şey yapmadan diğer kişinin ilk adımı atmasını beklersen sonunda hiçbir şey olmayacak. Ve hiçbir şey olmadığında ne yapacağını biliyor musun? Ya temelli olarak vazgeç ya da yapman gerekeni yap.”

“Amin.”

Annette onun tezi karşısında saygılı bir ifadeyle mırıldandı.

Max’ın yüzü kızardı ve sesini yükseltti.

“Hiç-hiç çabalamadım mı sanıyorsun? Ne kadar zamandır Riftan’ın kalbini açmaya çalıştığım hakkında hiçbir fikrin yok…!”

“Gerçek şu ki belirlediğin bir plan olmadan onu her yerde kovalaman pek akıllıca değil. Max’ın ihtiyacı olan şey bir teknik! Onu kovalamamalısın, cezbetmelisin.”

Sidina sanki cevabı dinlemeye değmezmiş gibi giysi yığınını karıştırmaya başladı. Max şaşkına döndü.

“Tekniğe s-sahip olmakla… ziyafete katılmanın ne alakası var?”

“Bir düşün! Max’ın Lord Calypse’e şimdiye kadar gösterdiği tek şey, kasvetli bir büyücü cüppesi, melankolik bir bakış ve kızgın bir surattı. Bu şekilde herhangi bir adamın hislerini değiştirebileceğini mi düşünüyorsun?”

Max boynunu bir kaplumbağa gibi büzerken, söyledikleri onu düşündürdü. Sidina işaret parmağını, onu hipnotize ediyormuş gibi salladı.

“Şimdi farklı bir yaklaşım tarzına ihtiyacımız var. Özel önlemler alacağız.”

“Ne y-yapmalıyım o zaman?”

Sidina'nın etkili tezinin ortasında, Max gururunu bir kenara bırakmaya karar verdi ve alçak bir sesle ondan tavsiye istedi.

Sidina sanki bunu bekliyormuş gibi bir elbise aldı ve onun önünde salladı.

“Bu gece herkesten daha güzel giyin ve Lord Calypse’i kıskançlıktan çıldırtacak kadar çekici bir adamla ziyafete katıl!”

Max kaşlarını çattı ve Sidina'nın kibirli yüzüne şüpheci bir şekilde baktı.

“Ya böyle bir şey yaparsam ve daha da uzaklaşırsak? Z-zaten beni başka bir adamla beraber gördüğü için büyük bir kavga ettik…”

“Öyleyse bu operasyona başlamalıyız! Ona gerçek duygularını anlatabilmek için Lord Calypse'in öfkesinin dinmesini istiyorsun. Lord Calypse çok kıskanç gibi görünüyor, bu yüzden bunun işe yarayacağına eminim.”

Sidina’nın kendinden emin tavrı Max’ı tamamen kontrolü altına aldı. Elbiseyi kararlılıkla kabul etti.

“P-pekala. Ziyafete katılacağım.”

“O halde çabuk üstünü değiştir. Doğru elbiseyi bulmak zorundayız.”

Max paravanın arkasına yöneldi ve Dünya Kulesi'nde kendisine verilen koyu gri cüppeyi ve yün tuniği çıkardı. Daha sonra Sidina’nın ona uzattığı kıyafetleri birbiri ardına denedi. Kral Ruben’ın yolladığı bütün kıyafetler onun için aşırı dardı ve kollarıyla etekleri çok uzundu. Kaşlarını çattı. 

“Kralın hizmetçisi herkesin bir geyik gibi uzun uzuvları olduğunu mu düşünüyor?”

Aşağılayıcı bir ifadeyle, sanki patlayacakmış gibi sıkı olan göğüslerine doğru baktı. Tıka basa doldurulmuş bir sosis gibi hissediyordu.

“Sanırım tüm kıyafetler biraz küçük…”

Annette onun altıncı elbisesini görünce yanağını kaşıdı ve mırıldandı. Max utançtan kızardı. Kıyafetlerin çoğu dardı ama en sonuncusu en kötüsüydü. Göğüsleri, derin kare yakanın üzerinden her an dışarı fırlayacakmış gibi hissediyordu ve kalçaları da çok dardı. Max elbisesinin kenarını yukarı çekerken endişeyle konuştu.

“Hayır, bunun işe yarayacağını sanmıyorum, kıyafetler bana hiç uymuyor. Başka sefere…”

"Neden bahsediyorsun? Bu şekilde harika görünüyorsun!”

Sidina şaşkın şaşkın ona bakarak coşkuyla haykırdı.

“Günümüzde böyle bir şey giymek çok moda. Ziyafet salonunda yakaları bundan çok daha derin olan giysiler giyen birçok insan var.”

Max inanamayarak ona baktı.

“Birçok insan Büyük T-tapınağın verdiği ziyafete bu şekilde g-giyinerek mi gelecek?”

“Zafer ziyafeti büyük tapınak tarafından değil Yedi Krallık Konseyi tarafından düzenleniyor. Bu sebeple Eski Roem sarayında, şapelden uzakta gerçekleşecek.”

Sidina onu ikna etmeye çalışıyormuş gibi yumuşak bir sesle konuştu.

“Ayrıca bu kıyafetin nesi var ki? Gördüğüm üzere tek keliyle muhteşem görünüyor.”

Max aynadaki yansımasına şüpheyle baktı. Sözlerini duyunca o kadar da garip görünmedi. Dar yaka çok cüretkar görünse de, Sidina'nın dediği gibi, bundan daha derin kesimli kıyafetler giyen birçok kadın görmüştü. Max aynada önüne ve arkasına baktı. Sonra Annette’e bakıp sordu.

“Ne düşünüyorsun Annette? Cidden… İyi görünüyor muyum?”

“Yani… fena görünmüyor.”

Annette belli belirsiz bir şekilde mırıldandı. Ancak, şüpheli cevabı Sidina’nın şamatasının arasında fark edilmedi.

“Hiç de kötü görünmüyor! Sizler gerçekten hiçbir şey bilmiyorsunuz.”

Sidina homurdandı, tarağı aldı ve Max’ın saçını büyük ustalıkla taramaya başladı. Onu etkileyici bir şekilde hızla düzeltirken Max ona garip bir şekilde baktı. Dalgalı saçları arkasından sarkarken, bu dar, inci gibi ipek elbisenin içinde çok rahatsız görünmeden edemedi.

Geçmişte de bu tarz süslemeleri idare etmek zorunda kalmıştı ama hiçbir zaman böylesi kışkırtıcı bir elbise giymemişti, bu yüzden gergindi. Dekoltesi çok açıktı, parmak uçlarını boynunda gezdirdi, aniden Sidina’nın olduğu yere doğru döndü ve sordu.

“K-kimden eşlik etmesini isteyeceğiz?”

“Neden şu şövalye Yurixion’a sormuyorsun?

Annette hoşnutsuzlukla sordu.

“O senin en ateşli takipçin. Seninle ziyafet salonuna gelmesini istersen, sevinçle kuyruğunu sallamaz mı?”

“O kişi olamaz.”

Cevap veremeden önce Sidina kararlı bir şekilde kafasıyla reddetti.

“Sör Lobar Max’ın takipçisi olmasından daha çok Lord Calypse'in ateşli bir takipçisidir. Komutanıyla kıskançlık ya da yanlış anlaşılmaya neden olacak hiçbir şey yapmayacaktır.”

“Emin değilim… Bunu söylemek çok sezgisel değil, muhtemelen bunu düşünmedin.”

Annette sertçe mırıldandı. Max söylediklerinin saçmalık olduğunu düşünüyormuş gibi ona baktı.

“Y-Yurixion asla böyle uygunsuz bir şey yapmaz. Ayrıca şövalyeler içinde huzursuzluk çıkarmak gibi bir niyetim de yok.”

“O zaman tüm Remdragon şövalyeleri hariç tutulmalı.”

Sidina mutlu bir şekilde konuşunca, Max kasvetli bir ifade takındı. Remdragon şövalyeleri dışında ona eşlik etmek isteyen kimse olmayacaktı.

“Dünya Kulesi'nden bir büyücüyü mü yanımda götürmeliyim?”

Kule büyücülerinin ya çok zayıf ya da çok tombul olan acınası vücut yapılarını hatırlayan Sidina aceleyle konuştu.

“Sör Leon’a ne dersin? Görünüş ve kabiliyet bakımından Lord Calypse ile karşılaştırılabilecek tek kişi o.”

“H-hayatta olmaz! O bir rahip!”

“Kaç tane rahibin gizli sevgilisi var biliyor musun? Hatta eski bir papanın gayrimeşru oğlu olduğuna dair rivayetler bile var.”

Sidina gözünü bile kırmadan saygısızca konuştu. Max bu dünyada böylesi ahlaksız eylemlerin yapılmış olabileceğine inanamadı. Sert bir şekilde bağırdı.

“N-ne olursa olsun, bu imkansız olurdu! Her şeyden önce o kişiden böylesi büyük bir şey talep etmenin imkanı yok! Bizi küçük göreceğinden eminim!”

“Haklısın.”

Sidina gerçekten acınasıymış gibi dudaklarını yaladı. Max planına uymayı seçtiği için pişman olmaya başlamıştı.

“O zaman geriye sadece bir aday kalıyor.”

“K-kim olabilir?”

“Hadi onu görelim.”

Sidina pelerinini omuzlarına koyup Max'in elini tuttu ve kapıdan dışarı çıktı. Max yardım için omzunun üzerinden panikle bakmasına rağmen Annette sadece gitmesine izin verdi ve tereddüt etmeden kapıyı kapattı.

Max fırtına öncesi sessizlikteymiş gibi hissetti. Sidina onunla birlikte büyük bahçeyi çabucak geçti. Düşünmeye vakit bile bulamadan batılı soyluların görkemli konutunu önünde durdular. Binanın ışıklandırılmış girişine doğru baktı ve ağzından bir utanç iniltisi kaçtı.

“S-Sidina sakın bana Sör Aren’a sormayı düşündüğünü söyleme…”

“Saygılarımla, Leydi Calypse.”

Konuşmayı bitirir bitirmez başının üstünden tanıdık bir ses geldi. Max hayal kırıklığıyla yukarı doğru baktı.

Kırmızı bir gömlek ve muhteşem bir kürklü palto giymiş Sejour Aren, binadan henüz çıkmıştı ve merdivenlerden iniyordu. Önce onu takip eden şövalyelere geri çekilmelerini işaret etti, sonra ona doğru ilerledi.

“Burada ne yapıyorsunuz? Riftan’ın konaklama alanları doğu tarafında.”

Max ona şaşkın gözlerle bakerkeb şövalye aniden durdu. Biraz şaşkın bir ifadesi olan şövalye, çabucak sakinliğini geri kazandı ve her zamanki gibi dudaklarına yumuşak bir gülümseme yerleştirdi.

“Leydi her zaman çok güzel ama bugün daha da göz kamaştırıcı. Bir an için nutkum tutuldu.”

Max, şövalyenin cömertliği karşısında biraz daha az endişeli hissederek çekingence gülümsedi.

“T-teşekkürler. Siz de… bugün çok şık görünüyorsunuz.”

“…Leydi beni bu şekilde övüyorsa nasıl davranmalıyım bilemiyorum. Geri döner dönmez terziye cömert bir ödül vereceğim.”

Şövalye övünüyormuş gibi kadife paltosunu parmak uçlarıyla hafifçe sallayarak gülümsedi. Onun şakacı tavrına gülen Max aniden endişeli bir ifade takındı. Ona doğrudan bakamayacağını fark etti, bu yüzden omzunun üzerinden bakıyordu.

“Belki de kıyafetlerim gariptir?” Dikkatlice onları izleyen Sidina birdenbire onu şövalyeye doğru hafifçe itti ve çoşkuyla haykırdı.

“Gerçekten iyi bir terzi olmalı! Sör her zamanki gibi bugün de muhteşem görünüyor. Bir ihtimal Sör ziyafet salonuna mı gidiyordu?

“Aynen öyle. Gördüğünüz gibi kutlamaya gidiyordum.”

Şövalye hafifçe geri çekilerek konuştu. Sidina fark etmemiş gibi yaptı ve neşeli bir gülümseme takındı.

“Aman tanrım, bu harika! Bu arkadaşıma eşlik etmesi için zarif bir bey arıyorduk.”

Daha sonra omuzları titreyen Max'i öne doğru itti.

“Ne yazık ki Max, ben dahil diğer büyücülerin acil bir işinden dolayı bu akşamki ziyafete yalnız katılacak. Ziyafet salonuna tek başına gitmesi gerçekten talihsiz değil mi?”

Max'in yüzü utançtan kızardı. Kendisine eşlik etmesi için bir yabancıya yalvarmak zorunda kaldığı için utançtan başını kaldıramıyordu. Durum daha da utanç vericiydi çünkü Sejour Aren de ondan pek hoşlanmıyor gibi görünüyordu.

Sabit bir şekilde yardım için umutsuzca yere bakarken, başının üstünden iç çekmeyle karışık bir kahkaha duyuldu.

“Görünen o ki bana harika bir macera sunmaya geldin.”

Max ısının kulaklarına doğru yükseldiğini hissetti. Sejour Aren hangi sonuca varmaya çalıştığını hemen fark etmiş gibi görünüyordu. Zaten utanacak daha başka bir şeyi yokmuş gibi utancını bir kenara itti ve ciddi gözlerle ona baktı.

“S-Size soruyorum. Lütfen sadece bu gecelik kavalyem olun. Bana yardım ederseniz, iyiliğiniz asla unutmayacağım.”

Onun çaresiz yüzüne bakan şövalye kısık bir sesle inledi ve uzaktaki gökyüzüne doğru baktı. Ağzından bir iç çekiş kaçtı.

“Görünüşe göre bu basit bir şakadan daha öteye gidiyor…”

Neyi kastettiğini tam olarak anlayamıyordu ama karar vermenin onun için zor bir şey olduğu fazlasıyla açıktı. Max reddedildiğini hissetti ve titredi. Ama bir süre sonra, her zamanki neşeli sesiyle konuştu.

“Pekala. Güzel bir leydi uğruna risk almak, bir beyefendinin sorumluluğunun tadını çıkarabileceği en değerli ayrıcalıktır.” Sejour Aren elini uzatarak mutlu bir şekilde haykırdı ve ekledi. “Peki, o zaman gidelim mi? Bu gece, size hizmet etmek için elimden gelenin en iyisini yapacağıma söz veriyorum.”

Max rahatlamış bir ifadeyle elini tuttu.

SONRAKİ BÖLÜM