How to Get My Husband on My Side - 104.Bölüm (Türkçe Novel)

Kıkırdamalar ve fısıltılar odanın arkasından duyuluyordu. Belki de bu canlı atmosferde bu çiftin açıkça birbirlerine düşkünlük gösterme özgüveni vardı.

Ancak ne Ellenia ne de Ivan böyle şeyleri umursayacak zihniyete sahipti.

(Ellen) "Neler oluyor?" Ellenia'nın gözleri gergin bir şekilde bir yandan diğer yana kaydı. 

(Ellen) "İkisi neden aynı anda ayrıldı? Eğer Izek öğrenirse..."

(Ivan) "Leydim, lütfen şimdilik sakin olun. Leydi Furiana'nın şu anda nerede olduğunu biliyor musunuz?"

Kaşlarını çatarak ona baktı, soru karşısında kafası karıştı. 

(Ellen) "Ne? Nasıl? Peki ya Freya?"

(Ivan ) "Leydim, onu tanıyorsunuz... Tıpkı bizim gibi o da ikisini gözetliyordu. Belki bir şey gördü."

Ivan çok fazla imada bulunmak istemiyordu. Ama bu düşünceden kurtulamıyordu. 

Ellenia'nın gözleri kocaman açılana kadar bir an birbirlerine baktılar.

"Tuvalete gideceğini söyledi."

Ve Freya van Furiana gerçekten de tuvaletteydi. Ancak yalnız değildi.  

Tuvaletin tam önünde, uzun ve boş bir koridorda duruyordu.

(Freya) "Bana bir iyilik yapabilir misin, Lorenzo?"

Uzun ve gururlu bir şekilde duruyordu. Küçük kardeşi, ona hevesli gözlerle bakarak tüm kalbiyle başını salladı. Yüksek topuklu ayakkabıları nedeniyle ondan birkaç santim uzun görünüyordu.

Sevgili ablası için her şeyi yapardı. Özellikle de Güney'in o iğrenç Cadısı ile bir ilgisi varsa.

Freya mutlu bir şekilde gülümsedi ve kardeşinin platin sarısı saçlarını karıştırdı. 

(Freya) "Iz yakında gelir. Karısını veya Kardinal Valentino'yu aramaya gelirse, o zaman sen..."

Yaklaştı ve bir sonraki kelimeleri çok dikkatli bir şekilde kulağına fısıldadı, onu kendisinden başka kimsenin duymadığından emin oldu.

Lorenzo kesinlikle onun ne yapmasını istediğini anladı.

Leydi Furiana sırıttı ve başını neşeli ve coşkulu bir şekilde çevirdi. En yakın arkadaşının sesini duyunca şaşkınlıkla ayağa kalktı.

(Ellen) "Frey?"

(Freya) "Ah, Ellen." 

Hemen ifadesini düzeltti. 

(Freya) "Gecikme için özür dilerim. Haberin var mıydı?"

Açık mor gözler. Merak ve endişeyle karışık masum bir yüz. 

En yakın arkadaşının tanıdık yüzünü gören Ellenia tereddüt etti. Bu nedenle, arkasında duran Ivan öne çıktı. 

(Ivan) "Leydi Furiana, her ihtimale karşı—"

"Şampiyon! Şampiyon! Şampiyon!"

Ivan'ın sesi boş koridoru dolduran çığlıkların arasında kayboldu. Ses ziyafet salonundan geliyordu. İnsanlar tezahürat ediyordu.

Ivan kanının donduğunu hissetti ve Ellenia için de durum farklı değildi.

***

(Cesare) "Ruby, şu anda kafanın karışık olduğunu biliyorum..."

(Ruby) "Kafası karışık olan sizsiniz. Sadece beni öptüğünüz için bana farklı bakmaya mı başladınız?! Aklınız nerede? Ne zamandan beri beni bu şekilde görüyorsunuz?”